Charchadim maqsadsiz yashash tarzidan Aqlim uzra sarqadlarimni zabt etilganidan Man hudi qulman nafsimga arzon sotilgan Hudi mahfuzman o’limga hukum qilingan To’g’ri deb bilib havoi safoni Unutdim qalbim qo’rg’onini Har bir harakatim yarati o’zimga qarshi bo’lgan qurolni Unutdim yana nafs degan dushmaning hilasini Aqlimni asir oldi har turga solib holatimni Sog’inmadim oddiyona beg’ubor hayotimni Sukut saqlamoq yo yana savollar bilan tutilmoq Hammasi chalkashib ketdi bekorga G’animatimni topshirdim nafs degan dushmani hilasiga O’zim esa shunchaki qulman unga Nuqta qo’ygim kelardi hammasiga Negadur dilimni og’ritadigan so’zlarni Ko’pligidan chalkashdim Har bir so’zlar tikan kabi botadi qalbimga, yuragimga Gar yetmay qolsachi umrim Balki ertaga ohirgi bekat ulgurishim kerak Har hil holatdagi yaxshi amallarga Gar nazar tashlasam razolatu hiyonatdan Boshqa hech narsa ko’rinmas ortimda Tobora istemoli zinoyu safodan Ularni oldida o’zim bosh egdim Lek yurak egmadi u yana mag’rur edi U bir insoni deb urar edi Man esa ranjitdim kimlarni deb uni Man bosh egmadim yurak esa egdi Man mag’rur edim yuragim esa sevardi
