Бир одам пулларини йўқотиб қўйиб Худога илтижо қилаётган экан: — Эй художон агар пулларимни топиб берсанг, бутун умр фақат яхши савоб иш қиламан. У пулларимга бошқа ичмайман! Тинмай ибодат қиламан, - деб қўлларини кўкка чўзиб йиғлаб турган экан, шунда бир чеккада пуллари ётганмиш. Шунда ҳалиги киши тезда кўз ёшларини артиб: — Бўлди керакмас, ўзим топдим, - дермиш
