Uruwib qoliwti. Ko'p o'tmay orani ochiq qiliwti. Bola unga oxirgi smsni yozdi. - bu oxirgi smsim, endi manga begonasan, alvido..! Qizdan javob kegani yo'q. Shunda u "ikkinchi oxirgi sms"ni yozdi. - javob yozseng bo'larmidi, mejdu prochim o'rtamizda bir nimalar bor edi..! Jimlik. Uchinchi sms ketdi. - sanga yaxwi yangilikni aytmoqchiman, wu deseng san haqingda o'ylamey qo'ydim, umuman..! Tak wto tel qilib yurma manga..! Qiz tel qigani yo'q. Kunlar ketidan kunlar o'tdi. Sovuq sukunat... Bola yana bitta sms yozdi. - bilasami shaharda sandanam chiroyli qizlar tiqilib yotibti, xoxlasam hammasi orqamdan yuguradi..! Baribir jimlik. Shu tariqa bola yana yuzlab "so'ngi" smslar jo'natdi. U asabilawardi, o'ylanardi, nahotki wuncha smslarga aqali bittagina javob kemasa..? Odam deganam wunaqa beparvo bo'ladimi..? Oxiri taqdirga tan berdi. Sms yozmay qo'ydi. Siqiliwdan o'ylaniwdan to'xtadi. O'zini chalg'itdi, qaysidir ma'noda qizni unutdiyam. 1 oydan so'ng teliga sms keldi. - issiqroq kiyinib yuring, ko'cha sovuq... Sevgini saqlab qoliw uchun avvalo SABR kerak..! Qiz esa ulkan sabr egasi edi.
