Uzoq sukutdan so'ng yorildi osmon, Nayzadek har yerga sanchilmoqda qor. Odamlar oshiqar oppoq qor tomon, Bilmam buning qanday afzalligi bor. O'chmas xotira va qalbda qaxraton Mangudir abadiy qolib ketadi. Endi unutaman deganim hamon, Qor barchasin yodga solib ketadi. Qor ham baxona-ku, qishda yashasin, Axir hayollarga nelar kelmaydi. Sen meni...men uni... U-chi boshqasin... Bu sevgi zanjiri kimlar bilmaydi... Iliqlik yo'q sira muzlagan yurak, Davo bo'lmas hatto quyoshning kafti. Iltimos tinch qo'ying sokinlik kerak, Menga ortiqchadir odamlar tafti..
