San bilan o'tgan kunlarni qumsab, O'zimni ichimdan kemirib qiynab. Unutganing bilsa ham bechora yurak, Isming aytib uradi hamon so'rab.
O'ylaverib o'zimga sig'may har nafas, O'rab olgan to'rt tomon sog'inchli qafas. Manga undan o'zga vasli kerakmas, Shirin so'zlar-u qalamqosh shartemas.
Manda osmon juda mag'rur, Aql izmidagi o'sha g'urur. Qiynalayotgan Yurakka aytadi mayin, Zinhor Ortga qaytmaymiz uzur.
Ovutmas hech bir yaqinim, Bilmaydi ichimdagi dardim. Ichga yutulayotgan ko'z yoshim, Ko'rmasdan turib qalbim.
O'zga mehri yurak uchun qiladi kamlik, To'kilib tanamdan ko'z yosh ketadi namlik. Sog'inchdan iborat tongdan tungacha kunlik, Tunda oy bilan yozilar kundalik.
Manga sog'inchdan boqqan bu ko'zlar, Endi manga nafratdan go'yoki so'zlar, Avval bag'rimga otilgan bu qiz, Tashlab ketgani emasdir bejiz.
Mandan o'tganmikan deya gunoh, O'zimdan qidirdim sevgim begunoh. Sof sevgimga eslab turgan, San uchun unitilgan o'tmishing guvoh.
Mani sevgan gullardan sani izladim, O'zga gullar taftidan mehring qidirdim. Oxiri aqlimdan chiqdi bir qaror, Unataman lekin bir on esladim.
