Ummon gurixidagi Zohid 1qizni (ASALIM) deb sevardi. U qiz (VAQT)lar ôtib Zohidni (MANZILSIZ YÔLLAR)ga tashlab ketdi. (SOKIN TUN)da Zohid u qizni (SEN KECHIR) deya, (SABAB) topolmadi. Nega (TUNDAN KUN) ketganiga (MAYLI KETAVER) ey (KÔZI KARO), (TÔXTA) faqat keyin (AYIBLAMA MENI) deb (MAYDA, MAYDA) (AZOB) chekdi. (QANDAY UNUTDING) deya (YÔQOL) tez (KET) degani bilan Zohid u qizdan (KÔNGIL) uzolmasdi. (AYRILIQ)ga chidolmasdan (KIM DEYA) mendan (VOS KECHDING) deb, aslo (YIGLAMAGIN) endi u (XAYOTIMDA YÔQ) deb ôzini-ôzi ishontirganicha (SHUKUR) qilib (UYIDA JIM ÔTIR)di. (SEVGI FAZOSI) (XAZON)ga aylanishi, yani (XIYONAT)ni (SABAB)i (BOYLIK) ekanligini blb (KECHIRGIN) bundan buyon (ESLAB QOL) deb (UNITOLMASMAN) sen (UNIT MENI) dema (ALVIDO) (MARIYA) deb (TELBA)larcha ôzini (7- QAVAT)dan tashladi.
