Foxisha o'zini otin deb bilsa,
O'g'rilar o'zini qozi deb bilsa,
Laychalar o'zini tozi deb bilsa,
Tavba-deng odamlar, tavba-ya, tavba.

Alaflar o'zlarin gul sanasalar,
Qullar o'zlarini xur sanasalar,
Erlilar o'zlarin tul sanasalar,
Tavba-deng odamlar, tavba-ya, tavba.

Eshshaklar yor-yorlab o'lan boshlasa,
Ulug'lar yolg'onni ayta boshlasa,
Erkaklar so'zidan qayta boshlasa,
Tavba-deng odamlar, tavba-ya, tavba.

Alpday o'g'lonlar ham otadan tonsa,
Guldayin qizlar ham o'tlarda yonsa,
Ablaxlar xam shunda xaj uchun borsa,
Tavba-deng odamlar, tavba-ya, tavba.